. به گفته قاضي تنوخي كه خود در آن عصر مي زيسته است ، نخستين امري كه از نظام سياست آل عباس در آن زمان به سستي گراييد ، امر قضاوت بود كه به افرادي ناآگاه و بي اطلاع از اين كار سپرده شد ، فقط به لحاظ خصوصيت و براي رعايت دوستي .آنان را متصدي حكومت ميان دعاوي مردم كردند و ايشان را قاضي خواندند . از جمله اينكه ابن الفرات – وزير خليفه المقتدر در اوايل قرن چهارم – امور قضايي بصره و واسط و هفت شهرستان اهواز را به ابوامينه بصري كه شغل بزازي داشت سپرد .
نظرات شما عزیزان: