من به اندازه یک آسمان دلم گرفته!

میخواهم گریه کنم

میخواهم فریاد بزنم..

کاش میتوانستم خودم را از خود بیچاره ام بگیرم

کاش میتوانستم نباشم

بمیرم!

کاش میتوانستم خود را از این شب طولانی رویاها برهانم

کاش میتوانستم خاموش شوم

فنا شوم

محو شوم..

من از این روزگار خسته شده ام

از این لحظه هایی که حال مرا نمی فهمند و کند می گذرند بیزارم

من از تمام شایدها و بایدها متنفرم. . .

بگو دوستم داری تا بشکنم باز هم این سکوت عاشقانه را ، تا غوغا شود درون قلبم عاشقم ، تا آرام شوم باز هم با شنیدن این کلام عاشقانه ات ….

چرا به بیراهه میروم ، دلم گرفته ،
به دنبال آشیانه میروم ، آشیانه من کجاست ،
دل من خسته و تنهاست ، کسی میشوند فریاد مرا ،
نه عزیزم اینجا سرزمین غمهاست.

میپذیرم همه ی تاریکی ها را ، غصه های تلخ دنیا را ،
غمهای ناتمام روزگار را ، اما نمیپذیرم یک لحظه غم بی تو بودن را ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: