دعوت از روحانیون شناخته‌شده برای حضور در مراسم و همایش‌های مختلف در كشور، تقریبا به یك شغل تبدیل شده و مانند حضور ستاره‌ها در برنامه‌های مختلف، قلق‌های خاص خودش را دارد.

تابناك در گفت‌وگو با تنی چند از مسئولان هماهنگی همایش‌های بزرگ دانشجویی و ملی در استان‌های مختلف كشور، اطلاعات و آمار جالبی به دست آورده كه بخشی از آن تقدیم كاربران می‌شود.

البته پیش از آن ذكر این نكته ضروری است كه بسیاری از روحانیون اندیشمند و برجسته كشور نیز نسبت به رواج این رفتارها به شدت گلایه‌مندند و انتقادهای جدی دارند و بر همین اساس، این گزارش ضمن تقبیح رفتار آن افراد، از سخنرانان اصیل و منبری‌های باتقوای كشور تقدیر می‌كند.

برخی از این افراد كه برای حضور در برنامه های تولیدی و موردی رسانه ملی مبلغی بین 80 تا 150 هزار تومان برای هر جلسه دریافت می كنند، حداقل نرخ دریافتی منبر و سخنرانی شان در مراسم‌های خارج از رسانه ملی 500 هزار تومان است كه تا 1.5 میلیون تومان نیز متغیر است ضمن اینكه برخی آقایان كه برای هر جلسه 45 دقیقه  تا یك ساعته كمتر از 5 شب منبر را نمی پذیرند! البته به اینها بلیت رفت و برگشت هواپیما و یا هزینه رفت و برگشت  ـ زمینی ـ و سوغاتی محلی را هم اضافه كنید.

بنابر این گزارش، اگرچه اغلب این افراد مدرس حوزه و دانشگاه هستند و معمولا به عنوان مشاور نیز در مراكز دولتی و خصوصی فعالیت می كنند و درآمد اصلی و پایه ای زندگی شان از راه وعظ و خطابه تامین نمی‌شود، با این حال در این بین اندك بزرگوارانی هم هستند كه حضور در جمع مردم شهرهای مختلف را به چشم یك وظیفه تبلیغی صِرف و خدمتی بی مزد و منت می نگرند و اگر هیچ حق الزحمه ای نیز به آنها تعلق نگیرد خم به ابرو نمی آورند و حتی در پاره ای موارد، پاكت یا هدیه تعیین شده را به هیچ عنوان نمی پذیرند و به اصرار از میزبان می خواهند كه این مبلغ را صرف امور خیر دیگری نماید.

 برخی از شروط سخنرانان سرشناس و رسانه ای برای حضور در شهرستان ها كه به استناد گفتگوهای حضوری و تلفنی برای دعوت به مراسم‌های مختلف به دست آمده به این شرح است:
توضیح ضروری آنكه از عنوان كردن نام برخی از این چهره‌ها كه در شبكه‌های مختلف سیما و گاه برخی تریبون‌های رسمی به شكل مكرر حاضر می‌شوند، معذوریم.

1 ـ  بلیت مرا طوری تنظیم كنید كه با هواپیمای ایرباس باشد. هواپیماهای دیگر امنیت ندارد!
2 ـ  مرا از پاویون فرودگاه وارد كنید و حتما یكی از مقامات عالی رتبه استان باید به استقبال بیاید.
3 ـ  در ظرف یك بار مصرف غذا نمی خورم. آب شرب شهری نمی خورم و حتما باید آب معدنی تهیه كنید. غذا ترجیحا از غذاهای محلی منطقه باشد.
4 ـ معمولا هر جا می رویم هدایایی هم به همراهانمان می دهند. شما هم علاوه بر تهیه بلیت رفت و برگشت هواپیما و پذیرایی از همراهان، هدیه ای هم برای آنها در نظر بگیرید.
5 ـ در برابر تماس مسئولان برپایی یك همایش یا جشنواره: آقا شما مسئولیتت چیست كه با من تماس گرفتی؟! شما كه نباید با من تماس بگیری، خود آقای استاندار باید مرا دعوت كند. ضمن این كه وقت من تا 6 ماه آینده پُر است.
6 ـ اگر جمعیت حضار كم تر از 4-3 هزار نفر باشد نمی آیم!
7 ـ شما كه می دانید تهران، دریاست! ـ این در حالی است كه خیلی اوقات در مجالس تهران جمعیت حضار به صد نفر هم نمی رسد! ـ حالا ما وقت بگذاریم و بیاییم به شهر شما و آن وقت جمعیت كم باشد ـ كم از نظر حاج آقا زیر هزار نفر است ـ زمانمان به هدر رفته است! چندی قبل به مناسبت ایام محرم به شهری دعوت شدم. راننده جلوی یك طویله! ـ تعبیر وی برای یك ساختمان مسكونی معمولی در شهرستانی محروم ـ ایستاد، گفتم باید این جا استراحت كنیم؟ گفت بله؛ گفتم برگرد فرودگاه! خلاصه مردم جمع شدند كه حاج آقا؟! گفتم حاج آقا و زهرمار! كوفی شده اید؟ ما سفیر حسینیم(ع)؛ این چه طرز برخورد است و... حالا شما از خودید تشریف بیاورید دفتر تا قرارداد تنظیم كنیم كه انشاالله از این مشكلات پیش نیاید!
8 ـ  در تهران معمولا 800-700 هزار تومان برای هر برنامه به ما می دهند شما چه قدر می توانید بدهید؟ ـ در پاسخ به اعتراض زیاد بودن حق المنبر ـ : شما كه می دانید همه از ما كمك می خواهند بنابراین ما باید از كسانی كه می توانند بدهند بگیریم تا بتوانیم به نیازمندانی كه دائم به ما مراجعه می كنند كمك كنیم. هزینه شما جای دوری نمی رود انشاالله خدا قبول كند! بعد هم شما كه پول ندارید چرا به ما زنگ می زنید مگر مجبورید؟!
9 ـ  همراه نمودن فرزند و گاه خانواده و درخواست اقامت بیشتر در مناطقی كه جنبه گردشگری و تفریحی دارند جهت بازدید از بناها و آثار تاریخی و بعضا خرید سوغات و صنایع دستی به هزینه میزبان!
10 ـ  برنامه سخنرانی ما در هر دانشگاه را معاونت فرهنگی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در همان دانشگاه ها تنظیم می كند باید از این طریق هماهنگ كنید تا به دانشگاهتان بیاییم در این صورت، عمده هزینه را نهاد در تهران به ما  پرداخت می كند البته شما هم باید یك سكه تمام بهار آزادی بدهید!
11 ـ امام جمعه و فرماندار شهر به تهران بیایند و حضوری دعوت كنند. دعوت نامه كتبی را نمی پذیرم!
12 ـ چون شهر شما فرودگاه ندارد نمی آیم! جانم را كه از سر راه نیاورده ام كه در جاده به خطر بیندازم و با اتومبیل مسیر فرودگاه (مركز استان) تا شهر شما را زمینی طی كنم. من فقط در مركز استان سخنرانی می كنم و به شهرستان نمی روم لطفا اصرار نكنید!
13 ـ  به شرطی می آیم كه در شهرستان های اطراف تان هم برایم برنامه بگذارید و لااقل صدا و سیمای مركز استان سخنرانی مرا پوشش دهد! 

در پایان لازم به تذكر است كه با توجه به وضع عمومی زندگی اكثریت قریب به اتفاق طلاب و روحانیون كه در حد اقشار متوسط جامعه و همراه با مشقات فراوان است، نهادهای مسئول و به ویژه رسانه ملی حواسشان باشد كه با پر و بال دادن به چنین افرادی، آنها را به عنوان نمونه ای از جامعه روحانیون معرفی نكنند تا به تبع آن فضایی منفی نزد افكار عمومی در این باره شكل بگیرد.

منبع