مادر مثل مداد میمونه...
هر لحظه تراشیدن و تموم شدنش رو می بینی...
ولی پدر مثل خودکاره...
شکل ظاهریش تغییری نمی کنه...
اما یکدفعه می بینی که دیگه نمی نویسه
(برای سلامتی همه ی پدرای مهربون که سایشون بالای سرمونه و شادی روح اون هایی که دیگه در بین ما نیستن صلوات...)
نظرات شما عزیزان: